Ból pleców w połączeniu z bólem nóg, zmniejszonym zakresem ruchomości, drętwieniem i mrowieniem kończyn to typowe symptomy wskazujące na przepuklinę kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Źródłem problemu są głównie przeciążenia oraz różnego typu urazy czy też siedzący tryb życia. Do złagodzenia bólu sięga się po różne metody – mniej lub bardziej skuteczne. Czasami wystarczy farmakoterapia czy fizjoterapia, jednakże w niektórych przypadkach niezbędne jest sięgnięcie po zabiegi chirurgiczne. Ile trwa rehabilitacja po operacji przepukliny kręgosłupa i jakie ćwiczenia zaleca się wykonywać po zabiegu?
Rehabilitacja ćwiczenia na kręgosłup
Celem rehabilitacji w przypadku osób borykających się z przepukliną kręgosłupa jest wykonywanie ćwiczeń/zabiegów poprawiających ukrwienie zarówno mięśni grzbietowych, jak również nerwów i rdzenia kręgowego. Ważne jest także usprawnienie przepływu limfy i redukcja obrzęków. Fizjoterapeuta dobiera zestawy ćwiczeń pozwalających na zmniejszenie problemów z obrzękami i zastojami, które najczęściej towarzyszą pacjentowi nocą. Ich zadaniem jest wzmocnienie osłabionego dysku.
Jednak najbardziej efektywnymi działaniami w zakresie rehabilitacji kręgosłupa są działania skierowane na przczynę dolegliwości bólowych, a nie na ich objaw. Innymi słowy jednymi z najbardziej udowodnionymi działaniami terapeutycznymi w zakresie „dyskopatii” jest metoda McKenzie. Dzięki metodzie McKenzie pacjent ma szansę na szybki powrót do zdrowia i co ważne na zrozumienie przyczyny problemu, z którym będzie lepiej i skuteczniej sobie radził.
W przypadku pacjentów z przepukliną w okresie ostrym fizjoterapeuci zalecają stosowanie pozycji złożeniowych oraz pozycji odbarczajacych uciski w odcinku lędźwiowym. Wskazane są masaże, wykonywanie ćwiczeń izometrycznych mięśni oraz ciepłolecznictwo. Gdy nieprzyjemne dolegliwości zaczną ustępować, zwiększa się przestrzenie międzykręgowe za pomocą wyciągu lędźwiowego oraz zmniejsza się reakcje wegetatywne. Ponadto zaleca się wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie, które pomagają ustabilizować kręgosłup w odcinku lędźwiowym. Podczas tego typu ćwiczeń pracują przede wszystkim mięśnie brzucha, grzbietu i pośladków. Bardzo ważne jest to, że w celu dobrania właściwego zestawu ćwiczeń, fizjoterapeuta musi znać rodzaj, odcinek przepukliny i jej kierunek. Jako, że dysk może przemieszczać się w różnych kierunkach, konieczne jest dobranie odpowiednich pozycji go stabilizujących.
Ile trwa rehabilitacja po operacji kręgosłupa?
Operacja przepukliny kręgosłupa jest zwykle wykonywana dopiero wówczas, gdy ćwiczenia na kręgosłup wykonywane przez fizjoterapeutę i leczenie farmakologiczne zawiodą. Wskazaniem do przeprowadzenia operacji jest wystąpienie silnego bólu, który nie pozwala normalnie funkcjonować choremu oraz niedowład, paraliż i zaburzenia czucia. Jej celem jest uratowanie rdzenia kręgowego i usunięcie przyczyn ucisku korzeni nerwowych. Trzeba liczyć się także z tym, że po przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego operowane miejsce staje się jeszcze bardziej osłabione, dlatego też w okresie pooperacyjnym konieczne jest jak najszybszej podjęcie rehabilitacji. Na początku sięga się przede wszystkim po niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz leki rozluźniające mięśnie. Gdy jednak dojdzie do uszkodzenia krążków międzykręgowych i tym samym do nasilenia objawów, konieczna staje się interwencja chirurgiczna. Najczęściej wykonywane są zabiegi odbarczające, odbarczająco-stabilizujące oraz zabiegi protezujące. Rehabilitacja trwa zwykle do trzech tygodni po wykonaniu operacji, a po upłynięciu sześciu tygodni możliwe staje się wykonywanie lekkiej pracy siedzącej. Z kolei po sześciu miesiącach od zabiegu pacjent może już zwykle powrócić do wykonywania swojej pracy zawodowej. Pacjent może wykonywać wyłącznie zalecone przez lekarza/fizjoterapeutę ćwiczenia, w określonej przez niego częstotliwości i ilości powtórzeń. Zwykle pooperacyjna rehabilitacja składa się z trzech etapów –zmniejszenia bólu, powrotu do normalnej aktywności w życiu codziennym i zaawansowanej rehabilitacji umożliwiającej powrót do pracy zawodowej.
Zawarte w artykule informację są ogólne i pomocnicze, nie powinny stanowić odzwierciedlenia dla
każdego pacjenta. Należy bowiem pamiętać, iż każdy przypadek jest nieco inny, dlatego należy
interpretować je indywidualnie pod nadzorem wykwalifikowanej kadry medycznej.
