Artroskopia kolana to jedna z najlepszych metod leczenia stawu kolanowego. Dzięki małym nacięciom, przez które wprowadza się mikrokamery, istnieje możliwość niemal bezinwazyjnego leczenia choroby, bez konieczności nacinania tkanek. Dzięki temu, zabieg jest bezkrwawy, pozwala na uniknięciu bólu i znacznie skraca okres rekonwalescencji. Sprawdźmy, jak wygląda i ile trwa rehabilitacja po artroskopii kolana.
Czym jest artroskopia kolana?
Artroskopia kolana to zabieg, którego celem jest leczenie stawów kolanowych. Odznacza się on niewielkim stopnień inwazyjności i dużym bezpieczeństwem. Podczas zabiegu wykonywane są dwa nacięcia o szerokości ok. jednego centymetra. Przez pierwszy otwór umieszcza się kamerę, która pozwala na dokładne zbadanie stawu. Drugim otworem wprowadzane są specjalistyczne narzędzia przy pomocy, których lekarz naprawia uszkodzenia, jakie zaszły w stawie. Zabieg trwa maksymalnie do pół godziny.
Rehabilitacja po zabiegu
Dzięki małemu stopniowi inwazyjności artroskopii, nie zachodzi konieczność hospitalizacji pacjenta, który może zostać zwolniony do domu. Zabieg nie przynosi powikłań i skraca czas rehabilitacji. Pierwsze dni po artroskopii powinny dążyć do maksymalnego odciążenia stawu kolanowego. Pacjent powinien chodzić przy pomocy kul. Nadmierne obciążenie stawu może prowadzić do rozejścia szwów. Sama rehabilitacja powinna rozpocząć się już 12-24 godziny po zabiegu. Niezwykle istotne jest, by była prowadzona w warunkach ambulatoryjnych, pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty. Długość całego procesu rehabilitacyjnego jest zależna, dlatego ciężko jednoznacznie stwierdzić ile potrwa. W przybliżeniu można założyć, że będzie to okres trwający od półtora, do trzech miesięcy. Po tym czasie, pacjent powinien wrócić do pełni zdrowia. Zazwyczaj zalecane są dwie lub trzy wizyty w ciągu tygodnia.
Przebieg rehabilitacji
Rehabilitacja po artroskopii powinna nastąpić jak najszybciej ze względu na fakt, że pierwsze 4-6 tygodni to najważniejszy okres dla usprawnienia procesów stawowych. Rehabilitacja zaczyna się od budowania wsparcia dla stawu kolanowego. Pierwszy okres to ćwiczenie mięśni łydek oraz mięśnia czworogłowego. Najczęściej wykonywane są ćwiczenia z pozycji leżącej, polegające na unoszeniu wyprostowanych kończyn. Dopiero po wzmocnieniu tych mięśni, stanowiących wsparcie i amortyzację stawu kolanowego, przystępuje się do stopniowego przywracania pełnej sprawności ruchowej stawu.
Zawarte w artykule informację są ogólne i pomocnicze, nie powinny stanowić odzwierciedlenia dla
każdego pacjenta. Należy bowiem pamiętać, iż każdy przypadek jest nieco inny, dlatego należy
interpretować je indywidualnie pod nadzorem wykwalifikowanej kadry medycznej.
